Dinsdag voor de verandering maar weer eens vroeg op, we gaan met de bus op pad. Weer eens een eigen bus, dus niet tussen de locals. Ook wel eens prettig, kunnen we ongegeneerd lawaai maken. Na enige tijd stoppen we bij het Kawaguchimeer met een prachtig uitzicht op de vulkaan Fuji. Ze hebben hier allemaal bloemen geplant en gezaaid, die doen 't goed op de vele (vele!) foto's die hier gemaakt worden. We hebben mazzel, het is zonnig vandaag en er zijn bijna geen wolken, dus we hebben mooi uitzicht op de vulkaan die gelukkig slaapt sinds 1709.

Vervolgens weer een flink eind in de bus, het is einde middag als we arriveren in Tokyo. Eerst naar het hotel en opfrissen. Wel nodig na de lange reis en ook omdat 't hier weer bloedheet en benauwd is. Dan met wie wil, met de gids mee naar Shibuya crossing, het drukste kruispunt ter wereld, tijdens het spitsuur steken zo’n 2500 mensen tegelijk over! Een rotonde zou veel chaos oplossen maar het is inderdaad een leuk fotomoment.

Eerst steken we zelf een aantal keer over en gaan vervolgens naar boven in een nabijgelegen winkelcentrum. Vanaf de 12e verdieping kunnen we mooie foto's maken. We besluiten daar te eten, bij Carvaan, een prima Arabisch restaurant. Daarna nog een rondje door de wijk. Wat een chaos! Overal video en lampjes en beweging. Fascinerend! Met de metro terug naar Shinagawa, in het zuiden, waar 't hotel zit. Het is even puzzelen met de metro, maar we zitten aan de groene lijn die in een lus rijdt, dus de logica is goed te ontdekken.

Woensdag

Vandaag een tweede fietstour op het programma. Nu met Soshi van Tokyo Bike Trip. Geen elektrische fietsen dit keer, dus hard werken, maar geen helmpje gelukkig dus nog wat wind in de haren, mag ook wel, want alweer een warme dag. Soshi toont ons verschillende wijken in het centrum, ook stoppen we bij een steen op de weg die het centrum van Japan zou zijn. Ook hier weer wennen aan het links rijden en steeds wisselen tussen weg en stoep. Dat laatste is een uitdaging, want dan rij je tussen de voetgangers en er zit geen bel op de fiets, dat wordt als onbeleefd ervaren. Je kunt eventueel Sumimasen roepen, een veelgebruikte parapluterm voor sorry, excuseer, dank u!

Rond lunchtijd naar Tokyo Central, rondkijken in het stationsgebied waar we een heerlijke salade eten bij Godiva. Ook die kan ik steeds beter eten met stokjes. Het station zelf is trouwens ook de moeite waard, met een mooie stenen gevel uit het begin van de vorig eeuw.

Vervolgens wandelen we richting Imperial Palace, waar we met de fiets langs reden maar nog even verder willen kijken. We kunnen helaas niet naar binnen, de keizer is thuis. Nog een drankje in de airco van Starbucks en met de metro naar Harajuka district. Deze buurt is bijzonder aantrekkelijk en eigenzinnig irritant. Als toerist vul je de dag hier letterlijk met staren., aldus de gids. Die kennelijk iedereen gelezen heeft, want het is hier helaas wel erg toeristisch.

Voor het contrast wandelen we door het nabijgelegen Yoyogipark, maar er wordt al snel omgeroepen of iedereen het park wil verlaten, het zal binnen 20 minuten sluiten. Met de metro terug richting hotel, we eten in de buurt van Station Shinagawa.

Blijft fascinerend trouwens, in de metro en elders, hoe druk het ook is, mensen hebben hun tas open staan en laten spullen onbeheerd liggen. Ook zie je af en toe kleine kinderen alleen of in groepjes met de metro reizen, het schijnt dat dat vanaf een jaar of 5 geen probleem is. Over high-trust society gesproken!

Foto's bekijken op Flickr